Odeszła Ernestyna Skurjat-Kozek, wieloletnia pracowniczka warszawskiej afrykanistyki

24 10 2024

W nocy z 19. na 20. października 2024 r. w Sydney, odeszła Ernestyna Skurjat-Kozek.

Ernestyna Skurjat-Kozek, dr socjologii literatury, absolwentka filologii polskiej (UAM 1968 r.), ukończyła Podyplomowe Studium Afrykanistyczne IKR (praca dyplomowa pt. Literatura protestu w Republice Afryki Południowej). W 1979 r. obroniła pracę doktorską pt. Prawa i obowiązki nowej elity nigeryjskiej w świetle powieściopisarstwa angielskojęzycznego w latach 1960-tych (promotor prof. Andrzej Zajączkowski). W Instytucie Afrykanistycznym pracowała w latach 1970-1979. Była redaktorem serii skryptów dla ekspertów Polscervice’u; łącznie ukazało się drukiem 21 skryptów, w tym autorski Afryka w twórczości jej pisarzy. Była członkiem grupy organizującej pierwszą Afrykańską Wyprawę Akademicką (AWA 1972-73 r.). Ostatecznie ustalono wówczas, że wyprawa będzie miała skład męski; dlatego też podróżowała jako stypendystka sama po Nigerii, realizując własny program. Dzięki podróżom po Nigerii powstało wiele jej reportaży opublikowanych w prasie krajowej. Laureatka nagrody Prezesa Komitetu Polskiego Radia i Telewizji za współautorstwo słuchowiska powstałego na podstawie korespondencji z poetą południowo-afrykańskim Izaakiem Ramoppo, żyjącym w latach 1960-tych i 1970-tych na wygnaniu w Nigerii.

Po reorganizacji Instytutu Afrykanistycznego pod koniec lat 1970-tych została skierowana do Zakładu Języków i Kultur Afryki Instytutu Orientalistycznego UW. Stąd w październiku 1981 r. wyjechała ponownie do Nigerii w celu było zebrania materiałów do pracy habilitacyjnej. Kilka tygodni po przylocie do Nigerii okazało się, że w Polsce wprowadzono stan wojenny, co skomplikowało dalsze plany. W Nigerii, w mieście Enugu, dostała pracę dziennikarza w nowo powstałej stacji telewizyjnej Anambra TV Channel 50, gdzie spędziła trzy lata. Następnie otrzymała propozycję rocznego kontraktu jako visiting professor na Uniwersytecie w Ile Ife (zachodnia Nigeria), gdzie miała szansę pracować o boku profesora Wole Soyinki, późniejszego laureata literackiej Nagrody Nobla w 1986 r.

Po zakończeniu pracy w Nigerii przeniosła się do Australii. Pracowała tam w radiu i telewizji, a od 2006 r. poświęciła się działalności na rzecz promocji dziedzictwa kulturowego T. Kościuszki i P.E. Strzeleckiego. Była wieloletnią prezeską Kosciuszko Heritage Inc.

(Na zdjęciu: E. Skurjat podczas obrony doktoratu, 1978 r.)